گلوبوس احساسی است که فرد طی آن به صورت اشتباه تصور می‌کند لقمه در گلویش گیر کرده و هرچه قوت می دهد پایین نمی رود! این احساس بر اثر برگشت اسید به داخل مری به وجود می‌آید و در همه سنین رخ می دهد اما شیوع آن در کودکان کمتر بوده و در بزرگسالان طی دوران میانسالی شایع می‌شود.
بیمار مبتلا به گلوبوس هیچگونه مشکلی از نظر بلع غذا ندارد و معمولاً حالت گلوبوس سر میز غذا یا سر سفره فراموش شده و احساس نمی شود.
احساس گلوبوس معمولاً در افراد به وجود می‌آید که تحت فشار روحی هستند. مکانیسم ایجاد این بیماری افزایش انقباض دریچه فوقانی مری است.
احساس گلوبوس را نباید با اشکال در بلع (دیسفاژی) اشتباه کرد. اشکال در بلع  علامت مهمی است که در آن شخص هنگام بلع مایعات یا غذای جامد مشکل دارد یا اینکه مجبور است لقمه را با آب  فرو دهد.
اشکال در بلع علل مختلفی دارد که برخی از آنها مانند سرطان مری خطرناک می باشد، در حالیکه گلوبوس علامت بیماری خطرناکی نیست .بعضی از افراد مبتلا به بیماری برگشت محتویات معده به مری هم ممکنه احساس گلوبوس کنند.
استرس مهمترین عامل تحریک عصب معده و ترشح هورمون هایی است که باعث التهاب و ورم آن به خصوص ایجاد مشکل گلوبوس میشود.
آزمایش خاصی برای تشخیص گل وجود ندارد در حقیقت تشخیص گلوبوس هیستریکوس بر اساس رد سایر علل بیماری است.  پزشک قبل از اینکه تشخیص گلوبوس را بدهد بررسی های کامل از مری و گلو انجام  میدهد ، اگر همه بررسی ها نرمال باشد تشخیص گلوبوس هیستریکوس داده میشود.
درمان گلوبوس هیستریکوس چیست؟
 احساس گلوبوس نیاز به درمان خاصی ندارد.  اساس درمان اطمینان بخشیدن به بیمار می باشد. تجویز داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب در افراد دارای مشکلات روحی و روانی ،موثر می باشد در صورت وجود ریفلاکس داروهای ضد اسید معده مفید میباشد.