در این عمل ابتدا برای کوچک کردن نوک بینی  ،غضروف های نوک بینی (غضروف های طرفی تحتانی ) کوچک میشوند و بهم دوخته می شوند که این کار باعث جمع شدن و کوچک شدن نوک بینی می شود. قوز بینی یا استخوان پل بینی تراش می خورد و با این کار نیمرخ بینی ظریف تر و زیبا تر می شود. استخوان های دو طرف بینی برش خورده و بهم نزدیک تر می شوند که با این کار پهنای پل بینی کم می شود و پل بینی باریک تر می شود. اگر سوراخ های بینی بزرگ یا پره های بینی برجسته باشند، در پایان عمل کوچک کردن پره ها و سوراخ ها انجام می شود. تمامی این اقدامات به دو روش انجام می شود:

"روش باز "که در آن برش اولیه ،روی پوست پایه زیر بینی که به آن کلوملا می گویند ،داده می شود. در این روش پوست کاملاً بلند می شود و جراح دید بهتری دارد و دقت عمل بیشتر است، ولی برش جراحی روی پوست مشخص است.

در "روش بسته "برش جراحی در داخل بینی، داده می شود ،بنابراین برش جراحی از بیرون دیده نمی شود، پوست بلند نمی شودو دید جراح محدودتر است.

هر کدام از این روش ها مزایا و معایب خودش را دارد .

انتخاب روش جراحی ،به مشکلات بینی قبل از عمل و میزان کاری که جراح باید انجام دهد و علاقه و تجربه جراح بستگی دارد. برخی جراحان روش بسته را بهتر و راحت تر انجام می دهند و برخی جراحان در روش باز مهارت و تجربه و راحتی بیشتری دارند. روش های جراحی روی نتایج نهایی عمل تاثیری ندارد.

در برخی از جراحی ها غضروف های طرفی بینی نازک و ضعیف هستند. این ضعیف بودن می تواند باعث افتادگی و فرورفتگی برخی از نواحی بینی بعد از عمل شود. برای پیشگیری از این امر، جراح بخش هایی از بینی را با گذاشتن غضروف تقویت می کند . این غضروف هامعمولا از غضروف های برداشته شده از تیغه بینی خود بیمار ،موقع عمل سپتوپلاستی ،تهیه می شود. به این غضروف ها «گرافت» و به این عمل گرافت گذاری یا پیوند می گویند. اگز غضروف تیغه بینی بعلت شکستگی و خرد شدگی نا کافی باشد، می توان گرافت ها را از غضروف گوش یا دنده بیمار نیز تهیه کرد. همچنین می توان از غضروف های اشعه دیده و استریل شده سایر بیماران نیز استفاده نمود. در گذشته از مواد مصنوعی و پروتز برای این کار استفاده می شد که امروزه این کار به دلیل عوارض بالایی مثل جابه جا شدن پروتز یا عفونت، کاربرد کمتری دارد.

عمل گرافت گذاری هم به منظور زیبایی و هم برای اصلاح کجی ها و اصلاح مشکل تنفسی انجام می شود و جزو اصول جراحی زیبایی ساختاری یا Structural می باشد که در آن ساختار بینی حفظ می شود و عملکرد بینی قویاً مورد توجه قرار میگیرد.